عنوان نوشتاری را که پیش رو دارید ، آزادی انسان و رابطه آن با ارتداد می باشد. به این ضرورت و هدف که باتوجه به اینکه ایمان دینی مبتنی برانتخاب واختیارودر راستای آزادی های واقعی آدمی ووعقلانیت وعمل صالح مایه رشدوحرکت انسان است وازسوی دیگردرجهان جدید ودست آوردهای عقلانیت مدرن وطرح پرسش هاوآموزه های معرفت شناختی که ایمان انسان رابه مخاطره می اندازد درهمچنین چالشی، درموردحدود آزادی انسان واثبات حق ارتدادضرورت دارد که بابهره گیری از میراث روایی وآیات اسلامی این موضوع به صورت کامل موردبررسی قرارگیردتا از این طریق شبهات پاسخ داده ومسئله به صورت دقیق و درست فهمیده شود.

مقصودازآزادی عقیده آزادی انسان درانتخاب ایده ونظری ازمیان نظریات وآراءمختلف درمقولات گوناگون است.انسان درمواجهه بایک موضوع درابتدای امرموضعی را اتخاذ می کند که پس ازتحلیل ومقایسه آن با آرای دیگرممکن است موضع خود را حفظ و یا از آن عدول کرده عقیده دیگری را اتخاذ کند. ارتداد در اصطلاح دینی در دو معنی به کارمی رود.برگشت وانکاردین اسلام وانکاربعضی آموزه های مسلم وضروری دین.

در این مقاله که با روشی توصیفی به شیوه کتابخانه ای صورت گرفته است بحث لغوی و اصطلاحی مرتد و ارتداد از منابع مختلف استفاده و در قرآن کریم و احادیث اهل بیت(علیهم السلام) به بررسی آن پرداخته و به آیات و روایاتی در این مورد استناد شده است. در ادامه نیز به تعریف مرتد فطری و مرتد ملی از دیدگاه فقهای امامیه و برخی احکام فقهی آنها اشاره شده است. هم چنین تعریف ضروری دین در فقه و مرتد بودن منکر آن بررسی شده و نظر فقهای شیعه نقل گردیده و خاطر نشان شده که دشنام دهنده به پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) و امامان معصوم (علیهم السلام) بلکه قاذف مادر پیامبر (صلی الله علیه وآله) و امام و حضرت زهرا(علیها السلام) مرتد و منکر ضروری دین است و علاوه بر بیان نظر فقهای اهل سنت به ارتباط بین ارتداد و آزادی بیان و اندیشه و نیز شرح و تبیین آیه ی شریفه ی « لا اکراه فی الدین » پرداخته شده است .

کلید واژه ها: آزادی،ارتداد،انسان،حق،کتاب،سنت.